Pagodes in de Japanse tuinen
Met dit prachtige Koi Magazine, heb ik de kans om over de elementen van de Japanse cultuur te schrijven. De Japanse cultuur is heel breed en elk onderwerp is zeer diepgaand. Zelfs voor mij, als Japanse, zijn er veel dingen die ik moeilijk te begrijpen vind. Ik ben het Koi Magazine zeer dankbaar dat het mij de kans heeft gegeven om mijn cultuur nog beter te leren kennen en begrijpen, en het is een grote uitdaging om in het Nederlandse taal te schrijven.
Bent u wel eens in een Japans restaurant dat westerse keuken serveert, zoals een Franse, Italiaanse of Spaanse gerechten? Het is heerlijk en geweldig, maar u hebt waarschijnlijk het gevoel dat de gerechten toch Japans zijn geworden.
Het is dezelfde voor mij hier in Europa als ik naar Japanse tuinen, en Japanse stijl tuinen kijk, ik krijg dan een vreemd gevoel. Vooral de pagodes. Soms zie ik die als grafstenen. Dus zoals de tuinen zelf zien er soms uit als begraafplaatsen met veel grafstenen en pagodes (in mijn Japanse ogen).
Pagodes en lantaarns in de Japanse Tuin:
Zoals veel in de Japanse cultuur, kwam ook de tuin-kunst met het boeddhisme uit China. Pagodes (石塔 / Sekitõ) waren oorspronkelijk bedoeld om het Boeddha-heiligdom te verankeren, maar later werden er veel bij graven gezet. Verder zien we dat Pagodes en Lantarens (灯籠/ Tõrõ) pas bij de oprichting van de openlucht thee tuin halverwege de 16e eeuw in de tuinen worden gebruikt. Dus sindsdien, afgezien van het oorspronkelijke religieuze doel van toewijding aan het boeddhisme, worden ze vaak gebruikt als een licht voor theeceremonies in de avond. Later aangetrokken door de sfeer van de lamp zelf, die nooit te sierlijk was en door de spookachtige vorm van de lantaarn zelf, werden stenen lantaarns niet alleen op open terrein geplaats maar ook in andere vormen van tuinen.
Wat maakt nu een Japanse tuin hier in Europe graf-achtig? Ik denk nog even en misschien kunnen wij de reden vinden in de manier hoe Japanse tuinen werden gemaakt. Japanse tuinen zijn, samen met veranderingen in cultuur en samenleving, ontworpen en herontwerpen over een lange geschiedenis in de loop der tijd. Daarom varieert de samenstelling van de tuin sterk afhankelijk van de periode. Bijvoorbeeld Pagodes bij de tempels. In grote lijnen zijn de daken met opstaande randen meestal de oude manier en de Chinese stijl. Maar als wij dit opsplitsen in details, zijn er veel soorten over een lange periode. Ook in Japan veranderen oude gebouwen in de loop der tijd. Langzaam verdwijnt de Chinese stijl en ontstaat de eenvoudige Japanse stijl. Op dezelfde manier, zijn er verschillende dingen in detail over tuinen te zeggen, maar de hoofdstroom van Japanse tuinen is een tuin met een voorbeeld uit de natuur zelf. Het is ook een gemeenschappelijke eigenschap voor alle aspecten van de cultuur van Japan.
De tuinen waar Pagodes en lantaren werden geïnstalleerd:
Eerder schrijf ik dat de hoofdstroom van Japanse tuinen het beeld van de natuur zelf is. Wat ik bedoel is dat wij respect voor de natuur willen creëren in de tuin. De artefacten verschijnen niet op het oppervlak, maar worden begraven in vijvers en bergen. Wanneer mensen de natuur accepteren en zo dicht mogelijk bij het landschap van de vier seizoenen wil komen, werd de waarde van Wabi en Sabi geboren (volgende keer schrijf ik hierover). Het accepteert dat alle natuurlijke dingen vergaan en drukt de waarde uit dat wanneer het vergaat, een andere schoonheid wordt geboren.
Overweeg de kenmerken van de Japanse tuin. Een Japanse tuin bestaat uit een vijver als centrum. Tsukiyama is een kunstmatige berg die profiteert van de golvingen van het land. Natuurlijke tuinstenen en vegetatie. En het is zo gevormd dat je het landschap in de vier seizoenen kunt waarderen. Als methode is er een manier om uit te drukken hoe het water dat uit de diepe berg stroomt in een grote stroom verandert en dit wordt uitgedrukt door de berg of het eiland door stenen in de tuin te visualiseren.
Een ander, heel belangrijk kenmerk is dat de tuinen van Japan altijd asymmetrisch zijn aangelegd. Dit in grote tegenstelling tot de westerse tuinen.
Wellicht denkt u nu dat een Japanse tuin hetzelfde is als een Chinese tuin. Chinese tuinen hebben uiteraard een enorme invloed gehad op andere Aziatische landen, inclusief Japan. Hoewel er enkele overeenkomsten zijn tussen Chinese en Japanse tuinen, zijn er ook aanzienlijke grote verschillen in het uitdrukken van de unieke ethiek. Betreffende Chinese tuinen, is het grootste verschil dat deze geen ultieme schoonheid of harmonie met de natuur nastreeft. Het doel van Chinese volk om de tuinbossen te bouwen is om het onsterfelijke land en hemelachtig wereld te realiseren die niet in de echte wereld bestaat en om de beroemde scenes in inktschilderijen, Chinese poëzie, taoïsme, boeddhisme confucianisme weer te geven. Nog verder kijk ik naar de verschillen en terwijl Japanners de instabiliteit juist waarderen, de verandering, liever geen duplicatie, groen, water, bergen, rijke natuurlijke omgeving gevoel van reinheid dus water, Wabi en Sabi. Eenvoud. Kleine schaal kleine dingen. En oneven getallen. Dus China geeft de voorkeur aan even nummer, stabiliteit, duidelijke uitspraken, liever concrete dingen. Geen kwestie van etiquette maar iets van puur materiele zuiverheid.
Japanse tuinen zijn dus uiteindelijke onstabiel, breekbaar en vergankelijk. Voor de pagodes en tuinstenen zijn ook geen herhalingen wenselijk. Japanse graven zijn daarom juist duidelijke symmetrisch geïnstalleerd. De graven zijn gemaakt met vaste regels. Dus wanneer ik in een Nederlandse Japanse tuin deze symmetrie aantref, geeft mij dat het gevoel van een Japanse begraafplaats.
Conclusie:
Het belangrijkste is dat u zelf van uw tuin geniet en deze niet hoeft te veranderen voor Japanse ogen. Een Nederlandse tuin heeft altijd symmetrie en dat is ook mooi. Een Japanse tuin streeft naar vergankelijkheid, dissymmetrie, eenvoud en het beleven van de seizoenen. Wellicht gaat u na het lezen van dit artikel ook een beetje met Japanse ogen kijken. Kijk dan goed hoe uw tuin er in ieder seizoen uit ziet, voorkom symmetrie, creëer eenvoud en wat betreft de pagodes; plaats deze op ongelijke afstand en misschien een beetje verborgen of juist onverwacht opvallend. Voorkom te veel Pagodes en plaats ze niet op gelijke afstanden of in rechte lijnen tot elkaar. Kijk ook vanuit verschillende hoeken naar uw tuin en in alle seizoenen. Een Japanse tuin kent geen regelmaat, geen herhalingen en geen vast concept. Maak de tuin vergankelijk en mysterieus.
Aya Masuhara 増原 彩
KIYOMIZU BV/ AMU Mediation